Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη....

'Οταν ήμουν πιτσιρίκι δε σου χω γράψει ποτέ γράμμα και άλλα τέτοια φλώρικα που σνόμπαρα στα άλλα παιδάκια. Καταρχήν επειδή είχαμε μόνο τη κρατική τηλεόραση όταν πίστευα στην ύπαρξή σου, και δεν μου ήταν οικεία η δημοφιλής συνήθεια με την κάλτσα στο τζάκι και το γράμμα. Άσε που δεν είχα τζάκι. Άσε που είχα σοβαρές ενστάσεις για το μαγικό δήθεν τρόπο που ερχόσουν σε όλα τα παιδιά στο κόσμο το ίδιο βράδυ κιόλας... Συγνώμη σε αμφισβήτισα νωρίς.. ίσως γι'αυτό πέρυσι να μη μου έφερες τις  Christian Louboutin μπότες που ζήτησα, επιθυμία που επαναφέρω με το γράμμα μου τώρα.. φαντάζομαι εκεί στο Ροβανιέμυ θα έχεις πλέον πρόσβαση σε γρήγορο ίντερνετ και όταν θα googlάρεις Άγιος Βασίλης θα δεις την ανάρτησή μου. Τώρα μάλιστα να το πιστέψω ότι λόγω του ίντερνετ παίρνεις τα γράμματα μας. Μα αν είναι δυνατόν, γράμμα στη κάλτσα ?? Ποιος μάρκετινγκ μάνατζερ της κόκα κόλα το σκέφτηκε ;
Τώρα λοιπόν που πιστεύω ότι έχεις πρόσβαση στα γράμματά μας, στο κατώφλι των 28 μου χρόνων σου γράφω το πρώτο μου γράμμα.
Ήμουν καλό παιδί όλη τη χρονιά, δούλευα σα το σκυλί και βοηθούσα καλούς ανθρώπους να βρουν το δίκιο τους. Γι' αυτό λοιπόν δικαιωματικά θέλω δυο τρία πραγματάκια από σένα :
  •  Να μην παραγραφούν μέχρι 31 Δεκέμβρη οι υποθέσεις που δεν έχω ακόμη προλάβει να τελειώσω. Επίσης όλες οι προθεσμίες και οι παραγραφές όταν βλέπω ότι δε μου βγαίνουν να μπορώ να τις παρατείνω όσο θέλω εγώ. 
  •  Αυτό το αστειάκι με το κρύωμα φέτος τις γιορτές ποιανού ιδέα ήταν ; Έχω χάσει όλα τα πάρτυ και τις βόλτες των Χριστουγέννων γιατί είμαι ένα βήμα πριν τη πνευμονία εδώ και καμιά βδομάδα με μηδαμινή βελτίωση, που αντί για σφηνάκια τη βγάζω με shots σιροπιού για το βήχα, και αντί για πάρτυ έκανα ρεβεγιόν στο ''Αλεξάνδρα'' εγώ , και τρεις γιαγιάδες η μια εκ'των οποίων τελικά πέθανε. Με το που ανεβεί η ανάρτηση να χω συνέλθει πλήρως παρακαλώ. 
  • Να κοιμηθώ και με το που ξυπνήσω αύριο το πρωί : α) να έχει αλλάξει αυτόματα όλη η διαρρύθμιση του σπιτιού χωρίς να μου πέσει η μέση, β) να μη με κυβερνάει μεταξύ άλλων ο Άδωνις Γεωργιάδης γ) να βρω email που να λεει ότι όλες οι χαζοδουλειές που χω να κάνω με εφορίες, ταμεία κτλ έχουν γίνει μόνες τους και δε λείπει κανένα χαρτί. δ) να βρω φάκελο κάτω από τη πόρτα με δωρεάν συνδρομή ένα έτος δωρεάν παράδοση μαγειρευτού φαγητού στο γραφείο κάθε μέρα και εβδομαδιαία δωρεάν συνδρομή μασάζ
  •  τις Λουμπουτίν μπότες που ζήτησα και πέρυσι :

(ps: δε ζητάω τις κλισέ ευχές παγκόσμια ειρήνη, να μην πεινάνε τα παιδάκια και να μην υπάρχουν άστεγοι, πρώτον γιατί στο κόσμο που ζούμε ούτε συ δε μπορείς να κάνεις κάτι γι'αυτά και δεύτερον γιατί θα αρχίσουν σχόλια κάτω από το ποστ τύπου ''μας μαύρισες τη ψυχή ρε Κατερίνα Χριστουγεννιάτικα'')

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

'' Σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαικά κεριά. ''

Σήμερα είναι μια μέρα που μετά από καιρό έχω χρόνο να γράψω. Δεν έχω σκεφτεί θέμα, θα αυτοσχεδιάσω..
Κυριακή απόγευμα...η στιγμή της εβδομάδας με τα πιο ανάμεικτα συναισθήματα. Το επικρατέστερο συναίσθημα απογεύματος Κυριακής, μετά από σύντομο γκάλοπ είναι κάτι μεταξύ νοσταλγίας και μελαγχολίας αλλά και της αδημονίας μιας νέας αρχής..

Τώρα που 'πα νέα αρχή... Μετατέθηκε η σίστερ. it's official. Διατήρησα το σπίτι όπου μέναμε μαζί, θα κάνω με τη βοήθεια πολλών από σας τις απαραίτητες αλλαγές, και θα μαι και πάλι home allone. Στο πλαίσιο αυτών των αλλαγών, ξεσκόνιζα και αναταξινομούσα διάφορα βιβλία πέφτοντας πάνω στον Κέρουακ, στο on the road, το χα διαβάσει 4-5 χρόνια πριν...., κοιτάω στο οπισθόφυλλο..
''Οι μόνοι που αξίζουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν, να μιλήσουν, να σωθούν, που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμη, αυτοί που ποτέ δε χασμουριώνται ή δεν λένε κοινότοπα πράγματα, αλλά που καίγονται, καίγονται , καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαικά κεριά. ''
Νομίζω ξέρω μερικούς από δαυτους. Εντάξει δεν είναι πάντα τόσο τρελοί όσο τους θέλει ο Κέρουακ για να αξίζουν, ξεκουράζονται που και που, αλλά μόνο για να επανέλθουν δριμμύτεροι. 
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν μια ανεξήγητη ορμή και ενέργεια, που μπορούν στο περασμά τους να γίνουν (αυτό)καταστροφικοί, που έχουν πολύ καλούς φίλους αλλά και πολλούς που τους φθονούν. Που σιωπούν και εξαφανίζονται για λίγο όταν δεν έχουν κάτι να πουν και μετά εκρίγνυνται ξαφνικά παρασέρνοντας τα πάντα και τους πάντες.
Ερωτεύονται παράφορα, γελάνε και κλαίνε με τη ψυχή τους, αφήνονται να αισθανθούν και να παρασυρθούν. Αφήνονται στη βροχή της ζωής χωρίς ομπρέλα.. 
Βαριούνται εύκολα, ενθουσιάζονται εύκολα, οργίζονται εύκολα. Κανείς δε μπορεί να τους αντισταθεί. Είναι χαρισματικοί και ταλαντούχοι. Ό,τι και αν κάνουν το κάνουν καλά και πετυχαίνουν.Είναι αυτοί που ρουφούν το μεδούλι της ζωής που διαστέλουν το χρόνο και κάθε τους στιγμή είναι εν δυνάμει μια δυνατή και συναρπαστική εμπειρία. 
Ενίοτε βουλιάζουν στην οδύνη και ενίοτε βιώνουν την υπέρτατη ηδονή και στις δύο περιπτώσεις με ασήμαντες για το μέσο άνθρωπο αφορμές. Ζουν και πεθαίνουν παθιασμένα.
Δε συμβιβάζονται και μη κάνεις ποτέ το λάθος να προσπαθήσεις να τους ''προσαρμόσεις''.. Είναι τρελοί είναι απροσάρμοστοι και μόνοι. Λάτρεψέ τους ή μισησέ τους. Τίποτε ενδιάμεσο.

Μάθε από αυτούς πως είναι να τρελένεσαι να ζείς. Πως είναι να ποθείς τα πάντα την ίδια στιγμή, πως είναι να καίγεσαι, να καίγεσαι να καίγεσαι.. σα τα μυθικά κίτρινα ρωμαικά κεριά ''.....

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Ψόφος εμπιστοσύνης...

Παρασκευή βράδυ επιστρέφοντας κομμάτια από τη δουλειά - περπατώντας μέχρι το σπίτι καθώς τι έκπληξη !!!!- ήταν κλειστό το κέντρο από πορεία - . είπα να ξαπλώσω και να ανοίξω την χαλασμένη τηλεόραση μου που παίζει δύο κανάλια με χιόνια, alpha και Ετ1.
Πήρα και το κατιτίς να τσιμπολογώ, άνοιξα και το netbook για να βλέπω σχόλια από το twitter που παρεμπιπτόντως έτσι που κατάντησε η δημοσιογραφία, είναι η πιο έγκυρη μορφή συμμετοχικής ενημέρωσης, και άραξα να απολαύσω όπως οι περισσότεροι απ'οτι είδα, την φαρσοκωμωδία της περίφημης ψήφου εμπιστοσύνης.
Στα ΜΜΕ εμφανίζονται καμιά 20αριά άντε 30αριά βουλευτές-μαϊντανοί, και ομολογώ ότι μερικών εκ' των ομιλητών αγνοούσα την ύπαρξη και άλλων τη γνώριζα μεν, αλλά ο εγκέφαλός μου για να με προστατεύσει είχε φροντίσει να την ξεχάσω.
Ειλικρινά δε  μπορώ να αποφασίσω τι με τρομάζει περισσότερο : 'Οτι αυτά τα άτομα εκπροσωπούν το λαό και νομοθετούν ή ότι υπάρχει μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων που επέλεξαν αυτά τα άτομα να τους εκπροσωπήσουν ;
Καταρχήν όλες οι κυρίες είχαν πάει κομμωτήριο. Τρίχα δεν κουνιόταν από τη λακ. Σου λέει πότε θα μου ξαναδοθεί βήμα να εμφανιστώ και να με δουν τόσοι πολλοί ; με αποτέλεσμα η κα Ουρανία Παπανδέου - Παπαδάκη να χει ένα κεφάλι σαν κολοκύθι- σα τα μαλλιά των playmobil που νομίζεις ότι το αφαιρεί ολόκληρο πριν παει για ύπνο. Το οποίο το συνδύασε με λουλακί ταγεράκι για να πλήξει βάναυσα κάθε έννοια αισθητικής. Της είχαν γράψει εκεί και μια μαλακία που την έκανε χίλιες πρόβες στο καθρεύτη για να τη πει , και μας κακοποίησε την ακοή και το μυαλό εκτός από την αισθητική.
Άννα Διαμαντοπούλου : Ξεκίνησε το λόγο της  με ενθουσιασμό που έχουν μαζευτεί ξένοι δημοσιογράφοι να καλύψουν το γεγονός και ότι μας βλέπουν σε πολλά μέρη του πλανήτη. Δεν είναι καλλιστεία μανδάμ !!! Δεν είσαι η Άννα Βίσση ή ο Σάκης στη Ευροβίζιον. !! - στυλιστική επιλογή για τη μεγάλη βραδιά :λαμέ σακάκι. - Της έκανε χαλάστρα ο Γ.Α.Π που έκανε θεαματική είσοδο στο κοινοβούλιο ενώ μιλούσε και διεκόπη ο λόγος της για το θερμό χειροκρότημα που ακολούθησε. Νομίζω ότι το κανε επίτηδες ο Γιωργάκης για να την πικάρει.
Βουλευτές Λ.Α.Ο.Σ - Μέσος όρος ηλικίας 106. Έχουν πιάσει πλήρως το παλμό της κοινωνίας. Το θέμα ήταν η ψήφος εμπιστοσύνης και ανέβηκε το ραμολιμέντο ο Κοραντης και ανέφερε ως λόγο άκουσον άκουσον για να μη δωθεί ψήφος εμπιστοσύνης ότι άλλαξαν οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων και προσβλήθηκε στην παρέλαση ο Παπούλιας !!!. Ναι αυτός και μόνο κατά τον κύριο Κοράντη είναι λόγος για να μη δινόταν ψήφος εμπιστοσύνης. Στο σημείο εκείνο εξοργίστηκα και μου πέρασε η νύστα και μου κόπηκε και η όρεξη, μέχρι που ανέβηκε ο Κιλτίδης και κει παρακάλαγα να χω παραισθήσεις και ότι βλέπω και ακούω κάτι άλλο παρά βουλευτή του ελληνικού κοινοβουλίου. 
Επίσης όλοι σχεδόν άρχισαν να επικαλούνται αποφθέγματα και αποσπάσματα από ποιήματα. Σου λέει τι να λέω τέτοιες ώρες ας κοτσάρω το Νομπελίστα ποιητή κολλάει δε κολλάει κάνει εντύπωση και δείχνει και classy !!
Ειδικά όταν είδα Ροδούλα Ζήση να απαγγέλλει ντυμένη σοσιαλίστρια των 80ies μου κατσε το μπισκότο στο λαιμό. Είχε απωθημένο γιατί η δασκάλα δεν την έβαζε να λέει ποίημα στις εθνικές γιορτές και τα συγκέντρωνε να τα πει μαζεμένα. 
Α ! και όλοι ανεξαιρέτως κάναν καραμέλα την ''ιστορική ευθύνη'' . Αυτή την ιστορική ευθύνη που τη σκέφτηκαν τώρα ενώ επί σειρά ετών βούλιαζαν μέσα στη διαφθορά. Μου ρχονται τυχαία στο μυαλό, σκάνδαλα, Μ.Κ.Ο, διορισμοί , μίζες κτλ. Τότε δεν υπήρχε ''ιστορική ευθύνη'' γαμώ την μεταπολιτευτική μου γενιά μέσα ; 
Την ομιλία του Πρωθυπουργού της Χώρας δεν την άκουσα όλη γιατί με πήρε ο ύπνος με ανοιχτή τηλεόραση, φώτα ,λάπτοπ κτλ. Άκουσα κάτι χειροκροτήματα στον ύπνο μου και κατά τις 4 που σηκώθηκα να βολευτώ διαπίστωσα ότι πήρε ψήφο εμπιστοσύνης.

Ναι ! αυτή τη βουλή τη ψηφίσαμε εμείς , αυτό το κόμεντι κλάμπ των ανίδεων και κομπλεξικών ανθρώπων το διαλέξαμε να ψηφίζει νόμους.  Ευτυχώς, ευτυχώς βλέπω ότι η γενιά μου (ανεξαρτήτως οικογενειακών καταβολών) να αρνείται να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στο σύνολο αυτού του τσίρκου.


και απ'τον Βασίλη - '' Ελλάς ηρώων χώρα'' 



Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

My dearest friends...

Χρόνος : Δευτέρα 17 Οκτωβρίου , σωτήριον έτος 2011 μ.Χ.
Τόπος : κομπλεξική-περήφανη-υπό διάλυση χώρα του βαλκανικού νότου- Ελλάς. 
 Πρωταγωνιστές : περί τα δέκα μύρια ανθρώπινα όντα. 
Θύματα : οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, (παιδιά, άρρωστοι, γέροι κτλ), και οι νέοι άνθρωποι.

My dearest friends.
Χρόνιες πολιτικές, χρόνιες πρακτικές, χρόνιες παγιωμένες αντιλήψεις και νοοτροπίες, δημιουργήσαν αυτό το άρρωστο -ετοιμοθάνατο πια σύστημα, στο οποίο εμείς λιγότερο από όλους ή και καθόλου φέρουμε μερίδιο ευθύνης. Επειδή δε φταίμε, μας πληγώνει ακόμη πιο πολύ αυτή η αδικία σε όλα τα επίπεδα γύρω μας και την υφιστάμεθα και με το πιο βάρβαρο τρόπο στο πετσί μας.
Αποτέλεσμα : Μια νέα γενιά σε απόγνωση, που συσσωρεύει θυμό, οργή, αγωνία και οδηγείται στην απελπισία. 
Περιρέουσα ατμόσφαιρα : Καταθλιπτική. 
Ανάγκη : Να την παλέψουμε.
Μέθοδοι : Πολλές.
Λάθος τρόπος : Ναρκωτικά, αλκόολ κτλ.
Ορθός τρόπος ??? - Σίγουρα δεν υπάρχει μόνο ένας, σίγουρα δεν είμαι εγώ αυτή που θα ορίσει το ορθό - αλλά κουράστηκα να μας βλέπω όλους τόσο χάλια και είπα να πω και γω κάτι.

My dearest friends. 
Η αυτολύπηση δε βοηθάει, ούτε η μοιρολατρεία. Αυτά δεν οδηγούν πουθενά, μας καθηλώνουν και διογκώνουν στο κεφάλι μας το πρόβλημα. Ακόμα και στις πιο μελανές εποχές της ιστορίας που ο άνθρωπος δοκιμάστηκε αφάνταστα, ανθούσε ακόμη και μέσα εκεί το μεγαλείο της ψυχής μας. Έχουμε απεριόριστες δυνατότητες και αφάνταστα μεγαλύτερη δύναμη από αυτή που νομίζουμε. Είναι αυτή η εποχή μια τρομερή ευκαιρία να αξιοποιήσουμε την εφευρετικότητά μας, να αναθεωρήσουμε προτεραιότητες, να ξεχωρίσουμε το ουσιώδες από το επουσιώδες, να αισθανθούμε, να πλησιαστούμε, να αγαπήσουμε.
Είμαστε μια γενιά θύμα του υπερκαταναλωτισμού. Έχουμε συνδέσει την ευτυχία μας με την ύλη και τη κατανάλωση. Δυσφορούμε επειδή δεν μπορούμε να υπερκαταναλώσουμε. Πόσο πιο ελεύθεροι θα νιώσουμε αν σταματήσουμε να μαστε δέσμιοι των ''φτιαχτών'' αναγκών μας. Δε μας χρειάζεται είναι φτιαχτή μας ανάγκη το τελευταίας τεχνολογίας κινητό, το καλό αυτοκίνητο, το μεγάλο σπίτι, το επώνυμο ρούχο κτλ. Μπορείς να ζήσεις και χωρίς το νέο I-phone.
Ευκαιρία να κόψουμε το κάπνισμα. -(βλέπω πολλούς να το κάνουν και χαίρομαι ).
Ευκαιρία να συγατοικήσουμε για να μειώσουμε το κόστος, και έτσι θα βάλουμε έναν άνθρωπο πιο πολύ στη ζωή μας. 
Ευκαιρία να μοιραστούμε, να χαρίσουμε, να  ανταλλάξουμε, να αλληλοβοηθηθούμε. 
Η δυσκολία θέλει παρέα. Ψάξτε τους φίλους που χαθήκατε, κάντε το πρώτο βήμα , το θέλουν και αυτοί απλά δίστασαν παραπάνω. 
Κλείστε τη τηλεόραση- (ναι την πλάσμα που ναι πιο μεγάλη απ'οτι χωράει το σαλόνι σας)
Πιστέψτε στον εαυτό σας και διεκδικήστε καλύτερες συνθήκες στην δουλειά σας όσοι έχετε. Όσοι δεν έχετε, ψάξτε, ρίξτε τα στάνταρντς σας και δοκιμάστε οτιδήποτε. Ψάξτε εναλλακτικές, δοκιμάστε κάτι καινούριο. Με αυτοπεποίθηση και θετική σκέψη. Με επιμονή και πίστη. Έχουμε τόσες δυνατότητες, τόσες δεξιότητες και τόσες γνώσεις. Ας αξιοποιήσουμε την ευστροφία μας. Η κλειστή πόρτα έχει δίπλα ένα ανοιχτό παράθυρο. Απλά θέλει να ξεκολήσουμε το βλέμμα μας από τη κλειστή πόρτα και να το αφήσουμε να περιπλανηθεί στο χώρο. 
Ζητήστε βοήθεια . Δείχνει δύναμη και όχι αδυναμία. Ο φόβος μη ρίξουμε τη μύτη μας, μας απομονώνει και μας στερεί ευκαιρίες σε όλους τους τομείς. Πάρτε τον αυθεντικό εαυτό σας ό,τι και αν αυτός περιλαμβάνει και βγείτε στη ζωή με αυτόν. Είναι υπέροχος. Αποδεχτείτε τον άλλο , χωρέστε τον για αυτό που είναι.
Ερωτευτείτε ! Μη φοβάστε να τσαλακωθείτε, μη φοβάστε την απόρριψη, και ο άλλος το ίδιο θέλει ο απέναντι. Αγαπήστε τον. 
Μιλήστε, γιαυτό που σκέφτεστε, γι αυτό που νιώθετε, γι αυτό που ονειρεύεστε, και μετά ακούστε με ανοιχτά τα αυτιά τις σκέψεις και τα όνειρα του άλλου. 
Ανοίξτε τη καρδιά σας, τη ψυχή σας και το μυαλό σας στο καινούριο. 
Ευκαιρία για τέχνη ! Πειραματιστείτε, ξανακαταποιαστείτε με τη τέχνη που αφήσατε στα 15 σας γιατί δεν είχατε χρόνο καθώς πηγαίνατε στα φροντιστήρια για τις κωλοπανελλήνιες. Ταξιδέψτε μέσα απο το σινεμά και τη λογοτεχνία. Ανταλλάξτε βιβλία, αναζητήστε δωρεάν εκθέσεις και παραστάσεις. 
Συμμετοχή και Συνεργασία! Μια ομάδα ανθρώπων μπορεί να κάνει θαύματα. Συνεργαστείτε σε δουλειές, συμμετέχετε σε αθλητικές ομάδες, σε συλλόγους. Μαζευτείτε με τους φίλους σας στα σπίτια, σε ζεστά και οικεία περιβάλλοντα, ξεκινήστε ένα ομαδικό χόμπυ, μαγειρέψτε όλοι μαζί, βοηθείστε όλοι μαζί το μέλος της παρέας που χρειάζεται κάθε φορά κάτι. (πχ ψάχνει δουλειά, βάφει το σπίτι κ.ο.κ.)
Βρείτε αφορμές να γελάτε. Συμβαίνουν απίστευτα αστεία πράματα γύρω μας αλλά δεν τα παρατηρούμε. 
Γυμναστείτε, βγείτε στο πάρκο και τρέξτε, χορέψτε !
Αγγαλιαστείτε, κάντε έρωτα !
Ξεκαβαλίστε το καλάμι, είστε μόνος σας πάνω σε αυτό, δεν είναι εποχές να σαι μόνος.
Χαμογελάστε !! Χαμογελάστε στον στριφνό υπάλληλο της εφορίας, στον περιπτερά, στο γείτονα, στο συνεργάτη, στον πωλητή που σας εξυπηρέτησε .. Χαμογελάστε στη ζωή, στις προκλήσεις της, στα ζόρια της. Χαμογελάστε στον καθρεύτη σας, σε αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο που βλέπετε μέσα σε αυτόν.
Αφήστε τη φαντασία σας ελευθερη ! Είναι ο μεγαλύτερός μας σύμμαχος. Να τη χρησιμοποιήσουμε για να ταξιδέψουμε και να ξεφύγουμε από το μίζερο παρόν.

My dearest friends !
Σας αγαπώ και πιστεύω σε σας γιατί είστε τα καλύτερα παιδιά. Καλή μας δύναμη !


(Αφιερωμένο στους πρώην συμφοιτητές μου - νυν συναδέλφους-συνταλαίπωρους-συμπάσχοντες -
αφιερωμένο σε όλους μου τους φίλους- )

 
Καλή μας νύχτα. 

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Σκόρπια λόγια

Αυτή η ανάρτηση δεν έχει κανέναν απολύτως ειρμό σκέψης. Είναι διάσπαρτες φράσεις από αυθόρμητες σκέψεις και απορίες που είχα ή έχω κατά καιρούς και συχνά τις έγραφα σαν status στο facebook ή στο twitter.Όλες μαζί δε βγάζουν κανένα νόημα. Τώρα άμα θέλετε να τις διαβάσετε πρόβλημά σας. 


Τις Κυριακές το πρωί συχνά τις περνάω στο καφέ Ριζάρη 22, με το λάπτοπ και δουλεύω.. Ενίοτε δέχομαι επισκέψεις για διάλειμμα.......Ο πρώτος και ο τέταρτος καφές της ημέρας θέλω να είναι επιτυχημένοι γιατί αλλιώς με χαλάει. ..........Ο γείτονας απέναντι προσπαθεί επί τέσσερα χρόνια να μάθει να παίζει ένα τραγούδι στη κιθάρα την οποία την έχει συνδεδεμένη και με ενισχυτή για να μπορούμε όλοι να παρακολουθούμε την πρόοδό του. Το γκριφόν του κάτω ορόφου όμως έχει μουσικό αυτί και σελινιάζεται άμα τον ακούει......... Λές να χαλάει το φενγκ σούι μου επειδή αλλάζω πλευρά του κρεβατιού το καλοκαίρι για να μη με χτυπάει το κλιματιστικό ?  .....Τις καλύτερες πολιτικές αναλύσεις τις κάνουν οι λαχειοπώλες της Πανεπιστημίου μαζί με τους γεράκους που πουλάνε εισητήρια και κουλούρια. ............Θέλω να δω πως θα παν αυτοί οι βουλευτές να ψήσουν αρνί το Πάσχα στα χωριά τους. ......Η ελληνοφρένεια φέτος τα σπάει. ....... Καταλαβαίνω ότι έχω όντως αρρωστήσει όταν με κεράσουν γλυκό και δε μπορώ να το φάω. ....Σε βιτρίνα χριστιανικού βιβλιοπωλείου '' Μόλις κυκλοφόρισε ! Η αποκάλυψη του Ιωάννη '' - ναι εδώ και 2000 χρόνια. .......Οι απεργίες των Μ.Μ.Μ φέτος φρόντισαν να διατηρήσω τη φυσική μου κατάσταση. .......Όταν το ντελίβερι φτάσει στο σημείο χωρίς να έχει αναγνώριση κλήσης να σε γνωρίζει από τη χροιά της φωνής είναι καιρός να αρχίσεις να τρως πιο υγιεινα. ......Τα πολλά σχέδια πάνω στα νύχια τα θεωρώ κιτς και βλαχοσυνήθεια. Θέλει μάλλον η μανικιουρίστα να δείξει την ικανότητά της, ότι όντως μπορεί να τα φτιάξει.... Κιτς και ξεπερασμένα βρίσκω και τα μεγάλα τατουάζ χωρίς κάποιο ιδιαίτερο θέμα..... Έχω κάνει εκπαίδευση στο λαμπραντόρ των γονιών μου μέσω skype..... Ήμουν και γω αποκλεισμένη 12 ώρες στη Μαλακάσσα λόγω χιονιού τη καθαρά Δευτέρα...... Δημόσιος υπάλληλος είναι αυτός που έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση. Ενώ δικηγόρος είναι αυτός που χει λύση για κάθε πρόβλημα. (και δε συνηθίζω να λέω τα καλύτερα για τους δικηγόρους). Δικηγόρος δε γεννιέσαι ούτε γίνεσαι..ΚΑΤΑΝΤΑΣ. ...........Νομίζω ότι κάτω από το κρεβάτι μου υπάρχει ισχυρο μαγνητικό πεδίο και ότι τις πρωινές ώρες γίνεται ισχυρότερο. ..........Ω ! Ζευ ! Πότε θα κουραστείς να συνουσιάζεσαι? ..........Η στενομυαλιά, η συντήρηση και ο ρατσισμός προκαλλούν πρόωρη γήρανση.....  Για ό,τι γίνεται και για ό,τι δε γίνεται δεν αξίζει να σκας.... και..Το μόνο πράγμα στη ζωή μου που ναι μέτριο είναι ο καφές μου....


Καλημέρα...

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Indignados Papados (Αγανακτησμένοι παπάδες)

Μέχρι τώρα, απέφευγα σκόπιμα αν και έμπαινα ιδιαίτερα στο πειρασμό να γράψω κάτι με πολιτικό-κοινωνική χροιά καθώς θα τσιγγλούσε ευαίσθητες κατεστημένες χρόνιες πεποιθήσεις πολλών και θα υπήρχαν πιθανόν αντιφατικά και αμφιλεγόμενα σχόλια, θα άρχιζαν μακροσκελείς συζητήσεις, γκρίνια και θα ταν αφορμή για να ανοίξει διάλογος χωρίς αρχή και τέλος. Ούτε τώρα θα το κάνω σοβαρά και θα κινηθώ σε σχετικά ''ασφαλή'' μονοπάτια. :P
Να τονίσω ότι δεν έχω καμία πρόθεση να θίξω το θρησκευτικό αίσθημα κανενός, καθώς θεωρώ ότι η πίστη του καθενός είναι κάτι ιερό και απόλυτα σεβαστό.
Μιας και η χώρα  ταλανίζεται τόσο πολύ από την οικονομική ύφεση, μου ρθαν στο μυαλό κάποιες ιδέες ώστε οι ταπεινοί αυτοί εκπρόσωποι του Θεού στη γη, ως άλλοι ''Μεσσίες'', να σώσουν μονομιάς, θυσιάζοντάς τους εαυτούς τους (όπως και ο Χριστός στο σταυρό ) τη χώρα μας και τους κατοίκους της.

Σε όλους γύρω μου, αν δεν απολύθηκαν μειώθηκε σίγουρα ο μισθός . Άραγε στους παπάδες και στους ανώτερους ''αξιωματικούς'' της Εκκλησίας μειώθηκε καθόλου; Από όσο ξέρω ανήκαν στους υψιλόμισθους. Άραγε τους μειώθηκε κανένα επίδομα ; Τι επιδόματα να χουν αυτοί άραγε; Ξέρω γω επίδομα θυμιατού για παράδειγμα. Από τη στιγμή που δουλεύουν δύο ώρες την εβδομάδα τη Κυριακή γιατί παίρνουν ολόκληρο μισθό ; γιατί να μη δουλεύουν με εκ περιτροπής εργασία που ναι και μόδα;  Στις εταιρίες άμα πέσει ο τζίρος μειώνουν και το προσωπικό. Ε στην εκκλησία δεν έπεσε η κίνηση; Δεν πέθαναν κάποιες από αυτές τις γριές που στοιχειοθετούσαν το φαν κλαμπ της - ώστε να μειώθηκε το καταναλωτικό κοινό ; Δεν πρέπει να κλείσουν κάποια branches? Δηλαδή υπάρχουν χωριά χωρίς σχολείο χωρίς γιατρό αλλά όλα έχουν τουλάχιστον μία εκκλησία. Γιατί να μη δωρηθούν τα κτίρια των ναών να γίνουν χώροι για σχολεία ; γυμναστήρια; πνευματικά κέντρα; νοσοκομεία; ξενώνες αστέγων; Να υπάρχει μία εκκλησία σε κάθε νομό. Και όποιος θέλει να κάνει τελετή ντε και καλά να παίρνει παπά prive.
Θα μου πείτε, και τι θα γίνουν ρε Κατερίνα οι παπάδες ; κλέφτες θα γίνουν; Ε τόσα βγάζουν από βαφτίσεις, γάμου, κηδείες και τρισάγια. Ούτως ή άλλως τους πληρώνουμε εξτρά για αυτά και αυτά ποτέ δε σταματάνε.Ας αρκεστούν στην οικονομική συνδρομή των πιστών τους στον ''δισκο''. Και ας γίνονται οι τελετές αυτές στα κτίρια αυτά που ταν πριν ναοί, που θα ναι πλέον σχολεία. Δε μας πειράζει να παραχωρούμε το χώρο μια στο τόσο για κάποια τελετή.
 Στις λίγες εκκλησίες που θα μείνουν, να μην υπάρχει παροχή ηλεκτρικού ρεύματος να κάνουμε οικονομία. Μόνο όταν χρειάζεται να βάζουν κεριά, είναι και πιο κατανυκτικό. Επίσης μπορούμε να κατασχέσουμε όλα τα κινητά και ακίνητα που ανήκουν στην Εκκλησία και σε μονές, τα ''τάματα'' και τα ''δώρα '' των πιστών. Νομίζω δε θα παρεξηγηθεί η Παναγία αν αντικαταστήσουμε τα χρυσά φλουριά με κανένα λουλουδάκι..Να εκπλειστηριαστούν όλα και να μαζευτούν χρήματα. Να δοθούν με κλήρωση σε αγρότες , ανέργους και ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες , η γη και τα κτίρια της Εκκλησίας.
Να δημευθεί το Άγιο Όρος ! Έχουν και εκμεταλλεύονται το καλύτερο φιλέτο. Με τι δικαιοδοσία; Είναι θεία βούληση; Να κρατήσουμε μια μονή για τουριστικούς λόγους σαν μουσείο, όπου θα βάλουμε εισιτήριο και το υπόλοιπο να πουληθεί , να συγκεντρωθούν χρήματα για κοινωνικές παροχές.
Για να γίνουν αυτά όμως πρέπει να βρεθούν κάποιοι που θα τα βάλουν με τον πιο ισχυρό θεσμό της Ιστορίας. Όλοι οι θεσμοί φθίνουν και γεννώνται καινούριοι, μεταλλάσονται, εξελίσονται κτλ. Ο μόνος που αντέχει τόσους αιώνες και έχει δημιουργησει τόσα δεινά σε όλη την ανθρωπότητα είναι η Εκκλησία. Γιατί εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο το μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου , το φόβο του θανάτου. Γιατί βασίζεται στα πιο γερά θεμέλια , την ανθρώπινη αδυναμία, γιατί υπόσχεται ευδαιμονία. Πόσοι πόλεμοι, πόσες αγριότητες (βλ. Ιερά εξέταση), πόσος φανατισμός, πόση βία , πόση εξουσία και πόσο χρήμα (βλ. Βατικανό) έχουν υποκινηθεί ανά τους αιώνες από τις θρησκείες ;;; 
Και τώρα στην ακατασχέτως αιμοραγούσα Ελλάδα του 2011, συγχωρείται η μη φορολόγηση των ακινήτων της Εκκλησίας !!! Όταν βλέπω παπάδες να το παίζουν παράγοντες και να χουν ισχύ και λόγο σε όλα, μου προκαλεί στη καλύτερη περίπτωση , αναγούλα. Και βλέπεις τις γριές να κάνουν πορείες για τις ταυτότητες και τη ''κάρτα του πολίτη'' Εδώ δεν έχεις σύνταξη αυτό σε μάρανε !!
Αν ποτέ γίνουν αυτά θα γεμίσουν οι δρόμοι αγανακτισμένους παπάδες που θίγονται τα συμφέροντά τους, και θα τρέχουν με τα ράσα και τα πανώ (ινδιγναδος παπάδος ) να παίζουν ξύλο με τα ματ. Θα ''μαυρίσει'' η Πανεπιστημίου (πως ''κιτρίνισε'' με τους ταρίφες; Ε κάπως έτσι) Θα κάνει δηλώσεις συμπαράστασης ο Καρατζαφέρης και ο Ψωμιάδης (ο Πανίκας όχι ο Μάκαρος), for god shake !
Ελπίζω με αυτά που γράφω μη βρω κανένα ποίμνιο αλλαλάζον έξω από το σπίι με σκοπό να με αφορίσει,και τη Λουκά να με ακολουθεί στο δρόμο φωνάζοντας ότι έχει μπει μέσα μου ο σατανάς...


Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Η γενιά των 700 ευρώ και πολλά λέμε...

Γεννημένοι μεταξύ του 1977 με 1987 , (24 - 34 ετών σήμερα), προερχόμενοι από τη ''μεταπολιτευτική-πασοκονουδουθρεμένη ελληνική οικογένεια των 80ies'', γαλουχημένοι με την ιδέα ''αν δε διαβάζεις και δε σπουδάσεις θα καθαρίζεις σκάλες άμα μεγαλώσεις''. Αυτοί είμαστε εμείς, κάνα εκατομμύριο πάνω κάτω Έλληνες.. Θα επιχειρήσω έναν γενικό  προσδιορισμό των χαρακτηριστικών αυτής της γενιάς (φυσικά μιλώντας πάντα για την πλειοψηφία και όχι για τις εξαιρέσεις - Θα μιλάω για όλα σε πρώτο πληθυντικό- μη βιαστείτε να πείτε κάποιοι ότι μπαίνετε όλοι σε ένα τσουβάλι, ενώ διαφέρετε, μια γενική αναφορά κάνω -δε μιλάω εξειδικευμένα ) . Έχουμε και λέμε λοιπόν : 
Η μεγαλύτερη μερίδα αυτής της γενιάς είμαστε απόφοιτοι ανώτατης σχολής. Πάνω από το 50 % των αποφοίτων αυτών έχει κάνει σπουδές πάνω στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΙΕΚ, ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΜΒΑ κτλ). Καλομαθημένοι, μας απέτρεπαν να εργαστούμε μη τυχόν και κουραστούμε ή εγκαταλείψουμε λόγω δουλειάς τις σπουδές μας. Με αυξημένη υπαρξιακή αναζήτηση, εξευγενισμένοι, με οικολογική συνείδηση, παρακολουθούμε ειδήσεις 3 φορές την εβδομάδα μέσο όρο, ψηφίζουμε εκλογές παρά εκλογές, έχουμε μυωπία. Άλλοι τα μάζεψαν και έφυγαν για μεταπτυχιακά και διδακτορικά all around the world, κάποιοι λίγοι ξεμένουν έξω, οι πλειοψηφία επιστρέφει. Ξέρουμε ξένες γλώσσες.
Μια μερίδα είμαστε χλιδάνεργοι. Δηλαδή ταϊζόμαστε από την υπερπροστατευτική οικογένεια, αρνούμαστε δουλειές που δεν ανταποκρίνονται στα προσόντα μας, έχουμε αυτοκίνητο, ξοδεύουμε σε διασκέδαση και λούσα, και μένουμε με γονείς για να σιδερώνει η μαμά τα ρούχα μας, και μας χαρτζιλικώνουν μέχρι και η εν ζωή παππούδες μας. Μαράζι των οικογενειών που δε γίναμε δημόσιοι υπάλληλοι, κάποιοι έχουμε υπάρξει βάζοντας μέσο, έστω για λίγο συμβασιούχοι του δημοσίου.
Αυτοί που εργαζόμαστε εργάζομαστε γιατί δε γίνεται και αλλιώς, αμειβόμαστε όποτε και όταν θέλει ο εργοδότης με μισθό από 300 ως 900 ευρώ.Οι περισσότεροι αλλάζουμε πολλές δουλειές, γιατί είτε είμαστε εποχικοί, είτε μειώνουν προσωπικό οι εργοδότες, είτε κλείνουν επιχειρήσεις. Δεν κάνουμε καθόλου εύκολα σχέδια για οικογένεια.
Μια άλλη κατηγορία, αυτοί που τα βρήκαμε εντελώς έτοιμα, από πατέρα επιχειρηματία πρώην επαρχιώτη που κατοίκησε τέλη του εβδομήντα στην Αττική, και έπιασε την καλή. Οι μοίρα μας είναι προκαθορισμένη, θα κάνουμε τη δουλειά του πατέρα μας για να συνεχίσουμε την επιχείρηση. Μέσα σε αυτό είμαστε εγκλωβισμένοι-πνιγμένοι αλλά και υπερβολεμένοι.. Παντρευόμαστε συνήθως παιδιά οικογενειακών φίλων, είμαστε λίγο φλώροι.
Σε γενικές γραμμές είμαστε καλά παιδιά, φιλότιμα και αρκετά αδικημένα. Κατηγορηθήκαμε ότι δε ζήσαμε κατοχή ή χούντα, ότι είμαστε επιφανειακοί, καλομαθημένοι. Μας καλομάθανε αυτοί που μας κατηγορούσαν. Έχουμε χάσει το μπούσουλα στις ερωτικές σχέσεις, είμαστε ανοιχτόμυαλοι και φιλικοί. Αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα, και μιλάμε για αυτά που σκεφτόμαστε και νιώθουμε περισσότερο από τους μεγαλύτερους. 
Πλέον, μουδιασμένοι από την οικονομική και κατ' επέκταση και κοινωνική παρακμή,  παλεύουμε να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας, εν μέσω αυτού του αναξιοπρεπούς  κρατούντος χάους.

Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

Ο νόμος του Μέρφυ των καλοκαιρινών διακοπών

Κάθε χρόνο, και μετά από ένα μικρό ή μεγάλο χειμωνιάτικο αγγούρι που λίγο πολύ ο καθείς έφαγε, περιμένουμε με λαχτάρα τις όποιες διακοπές θα κάνουμε το καλοκαίρι, εναποθέτοντας σε αυτές τις λίγες μέρες, μεγάλες προσδοκίες χαλάρωσης, ξεγνοιασιάς και διασκέδασης. Ανυπομονούμε και μετράμε αντίστροφα τις μέρες για τη καλοκαιρινή μας άδεια, για να βάλουμε το μαγιώ μας και να εξορμήσουμε στις παραλίες.
Κάθε φορά λοιπόν, ξεκινάμε με τις καλύτερες διαθέσεις και με οργάνωση και πιστεύουμε πως τίποτε και κανείς δε μπορεί και δε δικαιούται να μας χαλάσει τις τόσο πολυαναμενόμενες διακοπές μας.. χμμμ...
Μόνο που λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο... και θες γιατί σκοτεινές δυνάμεις συνωμοτούν εναντίον μας?, θες γιατί έτυχε να βρεθεί σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων κοντά μας ο Μητσοτάκης, θες γιατί σε καταράστηκε ο συνάδελφος που πρόλαβες και του πήρες την ''καλή'' βδομάδα της άδειας , όλοι μας λίγο πολύ έχουμε αντιμετωπίσει κάποια από τις παρακάτω ''γκαντεμιές'' :

 - Να τύχει να δουλεύεις σαν το σκυλί κατά τη διάρκεια του καύσωνα, και όταν πας πέντε μέρες κάπου, να βρέχει καρεκλοπόδαρα, να φυσάει και να κάνει κρύο.

- Να έχεις υπολογίσει με μαθηματική ακρίβεια τις μέρες που θα σαι αδιάθετη, και να κανονίσεις τις διακοπές σου σύμφωνα με αυτές, και για μοναδική φορά μέσα στο χρόνο, να τύχει να καθυστερήσει ή να ρθει νωρίτερα η περίοδος σου, για να συμπέσει επίτηδες με τις διακοπές σου. Ηard εκδοχή, να σου ρθεί τη πρώτη μέρα με το που βγεις από το καράβι και πατήσεις στεριά.

- Να μείνεις από βενζίνη δεκαπενταύγουστο στο πουθενά,έχοντας ξοδέψει όση είχες ψάχοντας για ανοικτό πρατήριο. Hard εκδοχή να έχεις μείνει και από μπαταρία στο κινητό.

- Να πέσεις σε ''απαγορευτικό'' γιατί θα χει εκατό μποφόρ μόνο τη μέρα και ώρα που αποφάσισες εσύ να ταξιδεψεις. Και καλά να χεις ξεμείνει στο νησί και να μη μπορείς να γυρίσεις, φαντάσου να ξεμείνεις στο Πειραιά μέχρι να κοπάσουν οι αέρηδες;
- Να χεις επισκεφτεί ένα μέρος για να δεις από κοντά τη super douper παραλία για την οποία είναι διάσημο, η οποία είναι προσβάσιμη μόνο με βαρκάκι, και να τύχει να χει ''απαγορευτικό'', γαμώ τα μελτέμια μου γαμώ. 

- Να γυρνάς στις αρχές καλοκαιριού στον ήλιο που ακόμα είσαι άσπρος χωρίς αντηλιακό και να μην παθαίνεις το παραμικρό, και στις διακοπές να βάζεις συνέχεια αντιλιακό με 50+ δείκτη προστασίας, να κάθεσαι μόνο κάτω από την ομπρέλα, και να ψηθείς να κοκκινίσεις, να καείς τόσο που να μη σε σώζουν ούτε τριάντα στραγγιστά γιαούρτια. Hard εκδοχή εκείνο το βράδυ που θα ξεροψηθείς και θα ξεφλουδίζεις, να σε τσιμπήσουν και όλες οι σκνίπες της περιοχής.


- Και τελευταίο και καλύτερο : Να πέσεις πάνω σε απεργία διαρκείας α) των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας αν ταξιδεύεις με αεροπλάνο β) των λιμενεργατών αν ταξιδεύεις με πλοίο, γ) των ταξιτζήδων που χουν κλείσει μόνο την εθνική οδό που θα χρειαστεί να διασχίσεις εσύ αν ταξιδεύεις οδικώς.
Φυσικά ανάλογα με το ποιο μέσο θα ταξιδεύεις εσύ συγκεκριμένα, θα κάνει ο αντίστοιχος και μόνο κλάδος απεργία εκείνη τη στιγμή.

Απεύχομαι  τα ανωτέρω σε όλους σας, σε όσους γυρίσατε καλή προσαρμογή, σε όσους δε γυρίσατε, καλή συνέχεια, καλές βουτιές...



Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

'' memento mori ''

Memento mori is a latin phrase translated as "Remember your mortality", or "Remember you will die". It names a genre of artistic work which varies widely, but which all share the same purpose: to remind people of their own mortality.(πηγή wikipedia) 

memento mori λοιπόν, ελληνιστί ''να χεις στο νου σου ότι είσαι θνητός ''. ..

Αυτή είναι μια από της αγαπημένες μου λατινικές εκφράσεις και ομολογώ πως δεν την είχα ακούσει μέχρι και πριν ένα χρόνο περίπου. Στην ουσία είναι μια υπενθύμιση της συνειδητοποίησης του πεπερασμένου της ζωής μας. Η μόνη βεβαιότητα σε αυτή τη ζωή είναι ότι κάποτε τελειώνει. 
Αυτή η φράση λοιπόν μπορεί να ερμηνευθεί με δύο τρόπους. Έναν απαισιόδοξο, και έναν αισιόδοξο. Μπορεί κάποιος ακούγοντάς την να νιώσει τη ματαιότητα της ύπαρξής του. Το vanitas vanitatum omnia vanitas.. να σκεφτεί ''γιατί να ζήσω, τι νόημα έχει αφού θα φύγω κάποια στιγμή'' και να βουλιάξει σε ένα υπαρξιακό αδιέξοδο χωρίς πάτο.
Και υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτή για την οποία αποφάσισα να γράψω αυτήν την ανάρτηση. Αυτή που σκέφτεσαι '' αφού είμαι πεπερασμένος, θνητός, αφού μου δόθηκε ο λίγος ή πολύς χρόνος και η ευκαιρία να ζήσω , και αφού ξέρω ότι δε θα ναι για πάντα ας δώσω σε αυτή τη ζωή ένα νόημα. Να τη ζήσω όσο πιο όμορφα γίνεται, σε όλο της το μεγαλείο, στην ολότητά της, στην  ουσία της. Ας εστιάσω στα σημαντικά και στα ουσιώδη, και σε όσα έχουν πραγματική αξία. ''


Ας πάρουμε την περίπτωση ενός εφήβου. Ο έφηβος ζει σα να μην είναι να πεθάνει ποτέ. Δεν υπάρχει γι αυτόν ο θάνατος. Δεν τον αφορά. Δεν τον αγγίζει. Μάλιστα συχνά τον ειρωνεύεται και τον χλευάζει πετώντας του το γάντι. ( οδηγάει γρήγορα, πειραματίζεται με ουσίες κα) Όταν είσαι πολύ νέος, είναι φυσικό να μην έχεις την συναίσθηση της θνητότητάς σου, να σπαταλιέσαι και να σπαταλάς ενέργεια και ζωή σε άχρηστα πράγματα, να θυμώνεις με ασήμαντες αφορμές και να διογκώνεις στο κεφάλι σου τα γεγονότα και τις καταστάσεις. 
Μεγαλώνοντας λίγο, έρχεται η πρώτη σφαλιάρα-δίδαγμα, συνήθως με την απώλεια κάποιου κοντινού προσώπου. Εκεί βρίσκεται η πρώτη αφορμή να σκεφτείς το '' carpe diem'' ( μα τι μ έχει πιάσει σήμερα με τα λατινικά?) το '' μια είναι η ουσία δεν υπάρχει αθανασία΄'', '' ό,τι φάμε , ό,τι πιούμε και ότι....'' και άλλα σοφά ρητά του υπέρσοφου λαού. (ε μην κάνουμε αναφορές μόνο στους Λατίνους)
Όταν μεγαλώσεις λίγο ακόμα, οφείλεις πια, να διαπιστώσεις ότι πρέπει να σαι ευγνώμων για τη ζωή , ό,τι και αν αυτή περιλαμβάνει...μμμ νομίζω ότι αυτή είναι η μαγική λέξη '' ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ'', με κεφαλαία για να το τονίζουμε και όταν χάνουμε τον έλεγχο, το στόχο, το νόημα, να μας την υπενθυμίζουμε. 
Σχεδόν θα λεγα ότι με θυμώνουν οι άνθρωποι που φτάσανε στου χάρου τη πόρτα, και όταν γλίτωσαν δεν έδειξαν να έμαθαν τίποτε από αυτό. Ρε αδερφέ, όταν έχεις πιει καφέ με τον Άγιο Πέτρο στο φουαγιέ του άλλου κόσμου, δε δικαιούσαι να σκας που σου γρατζούνισαν το αμάξι !!
 Ευτυχώς βρέθηκαν στο δρόμο μου κάποιοι γενναίοι..κάποιοι που υπήρξαν ή είναι ακόμα παραδείγματα δύναμης και γενναιοδωρίας και  με τη στάση τους παρέδωσαν μαθήματα ζωής..
Σήμερα όσο ποτέ είναι επίκαιρο το memento mori. Εκεί που μας έχει πάρει και μας έχει σηκώσει, ο αριβισμός, ο εγωισμός, η φιλοδοξία, η φιλοχρηματία, ο καταναλωτισμός, εκεί που χουμε χάσει το νόημα, που φοβόμαστε να αγαπάμε, που αρνούμαστε να συγχωρούμε, που μαλώνουμε, που τρωγόμαστε, που ψωνιζόμαστε, εκεί πρέπει να μας τραβάμε λίγο το αυτί, και να μας υπενθυμίζουμε προτού μας το υπενθυμίσει το πρώτο δυσάρεστο γεγονός, ότι είμαστε συνεπιβάτες στο ίδιο ταξίδι που αργά η γρήγορα θα τελειώσει.
Ας το κάνουμε πιο όμορφο,πιο γλυκό, πιο ταπεινό (μαθαίνοντας να αρκούμαστε), με αποδοχή στον άλλο, με αγάπη στον εαυτό, με φιλία, με πίστη, με πάθος, με ήθος,με αξία, με εκτίμηση, με ουσία, και με ευγνωμοσύνη. Ευγνωμοσύνη, για ό,τι έχω, για ό,τι δεν έχω, για αυτό που είμαι, για αυτό που ζω, για το γεγονός ότι ζω. 
΄Ευγνωμοσύνη, το μονοπάτι της ευτυχίας.....


Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

την Κική ή την Κοκό ;

εναλλακτικός τίτλος : ''Ηλίθια καθημερινά διλήμματα''

Από πιτσιρίκια όταν ήμασταν, φρόντιζαν να μας φέρνουν οι μεγάλοι σε δύσκολη θέση, βάζοντας μας σώνει και καλά να απαντήσουμε σε ερωτήσεις όπως : ''Ποιον αγαπάς πιο πολύ για πες μας?? τη μαμά ή το μπαμπά ?? ''  Φυσικά η μαμά και ο μπαμπάς ήταν παρόντες οπότε αντιλαμβανόσουν ότι η ερώτηση είναι παγίδα, και κοίταζες με μισό μάτι μία τον ένα μία τον άλλο και έδινες τη διπλωματική απάντηση με τσιριχτή ναζιάρικη φωνή : '' και τους δύο ''  και τη γλίτωνες φτηνά έχοντάς τους όλους ικανοποιημένους.
Από τότε αντιλαμβανόσουν ότι όλη η ζωή σου θα κατακλύζεται από συνεχή μικρά ή μεγάλα, σοβαρά η γελοία , διλήμματα. 
Μεγαλώνοντας λίγο, εμφανιζόντουσαν στο προσκήνιο ''αθώα'' και ανεπίκαιρα τότε διλήμματα :  '' τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις γιατρός ή δικηγόρος ?? '' -- καθώς για τη γενιά των σημερινών 50 -60 άρηδων, υπήρχαν μόνο αυτές οι εναλλακτικές-- .  (μαντέψτε τι απαντούσα έχοντας άγνοια του κινδύνου)

Ο σημερινός ενήλικας άνθρωπος, βρίσκεται αντιμέτωπος με ανόητα εκ πρώτης όψεως διλήμματα που μπορεί να αποβούν ακόμη και μοιραία. 

Μεταξύ αυτών λοιπόν :

  • βάφλα με μερέντα, 7 μπάλες παγωτό και σιρόπι ή perrier ?? ( γκόμενα σε δίαιτα ενώ όλη η παρέα την περιμένει να παραγγείλει )
  • σλιπ  ή μποξεράκι ?? ( άντρας μπροστά από συρτάρι, όποτε και όταν αποφασίσει ( ή αποφασίσουν για αυτόν) ότι πρέπει να αλλάξει βρακί )
  • ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ? ( όποιος τελεί υπό αυτό το δίλημμα πάσχει από άνοια, αμνησία ή στην καλύτερη από σοβαρή ψυχική διαταραχή )
  • Τακούνι ή φλατ ?? ( γκόμενα πριν από έξοδο όπου προβλέπεται να χορέψει ) στην ίδια κατηγορία και το γόβα ή πέδιλο?, το μαλλί αλογοουρά ή ανέμελο ? στρινγκ ή κανονικό βρακί ? φούστα ή παντελόνι ?    
  • μπάλα ή σεξ ?? (άντρας πριν το τελικό του champions league - μη χαίρεστε κορίτσια η απάντηση είναι ΠΑΝΤΑ μπάλα - ή χειρότερα μπορεί να διαλέξει το ''συγχρόνως'')
  •  γάτα ή σκύλος?? ( σε αναζήτηση κατοικίδιου, ως υποκατάστατο συχνά μετά από χωρισμό ) - στην ίδια κατηγορία - δηλαδή after breaking up φάση εντάσσονται επίσης : - ιστιοπλοΐα ή καποέιρα? εθελοντισμός σε οικολογική οργάνωση ή τένις ? κτλ.

και για κλείσιμο το καθημερινό μου δίλημμα αργά όταν επιστρέφω σπίτι : να μαγειρέψω ή ντελίβερι ?? (σχεδόν πάντα νικάει η δεύτερη εναλλακτική - απλά από κεκτημένη ταχύτητα μπαίνω στιγμιαία στον προβληματισμό )


Summer in the City

Η αλήθεια είναι ότι μου λείψανε τρομερά τα τρι-δι-μηνα καλοκαιρινών μου διακοπών των παιδικών , εφηβικών, φοιτητικών μου χρόνων στο μαγευτικό, κατάφυτο Πήλιο !!
Για πλείστους λόγους όμως , τυχαίνει με μικρές απουσίες 3-4 ημερών, τα τελευταία τρία καλοκαίρια να είμαι ανάμεσα σε αυτούς που παραμένουν τον Αύγουστο στην Αθήνα, και κάθε χρόνο πείθομαι ότι δεν είναι καθόλου μα καθόλου άσχημα. 
Προκειμένου λοιπόν να γκρινιάζουμε και να δυσανασχετούμε ας εστιάσουμε στα τόσα θετικά που έχει να μας προσφέρει το Summer in the City.

- Χρειάζεσαι μόνο λίγα λεπτά για να πας από τη μία άκρη του λεκανοπεδίου στην άλλη, και συνειδητοποιείς πόσο κοντά είναι πχ η Κηφισιά, ο Πειραιάς, η Γλυφάδα κτλ. 

- Μπορείς να παρκάρεις κυριολεκτικά οπουδήποτε ! Πάνω στην Ερμού για παράδειγμα - έχει όντως συμβεί δεν είναι αστικός μύθος - 

- Τα μαγαζιά της παραλιακής έχουν όσο κόσμο χρειάζεται , ώστε και να μην είσαι μόνος, αλλά ούτε και να πας να πιείς το ποτό σου και από το στριμωξίδι να το πίνει ο από πίσω.

- Υπάρχουν απίστευτα μπαρ με ταράτσες με θέα όλη τη πόλη. - τη νύχτα από ψηλά είναι όντως όμορφη- 

- Μπύρες στο ''βράχο'' δίπλα στην Ακρόπολη, πάλι με θέα όλη τη πόλη, παρέες με κιθάρες, ζευγάρια, και κάποιοι ξέμπαρκοι γραφικοί τουρίστες. ( μετά τους Ολυμπιακούς, υπάρχει και σκάλα για εύκολη πρόσβαση και δε χρειάζεται να ανεβαίνεις ξυπόλιτος και μπουσουλώντας ) 

- Ο περίπατος στη Διονυσίου Αεροπαγίτου και στη Πλάκα με την φωτισμένη Ακρόπολη να στέκει επιβλητική σε απόσταση αναπνοής. must συνδιασμός με παράσταση - συναυλία σε Ηρώδειο.

- Μπύρες στην πλατεία - πάρκο- παγκάκι της γειτονιάς. (all time classic φθηνή εναλλακτική )

- Θερινά σινεμά !!! Ταινίες του χειμώνα που δεν πρόλαβες να δεις, καινούργιες, σινεφίλ, σε αυλές νεοκλασικών σπιτιών, κήπους και ταράτσες με καρέκλες σκηνοθέτη. (Συνήθως ο γεράκος στο κυλικείο χρειάζεται μισή ώρα να γεμίσει ενα κουτί ποπ κορν, αλλά είναι και αυτός αναπόσταστο κομμάτι - εξάλλου δεν αρχίζει η ταινία αν δεν επιστρέψουν όλοι στις θέσεις τους)

- Μπαλκονάδα ! Ατελείωτη βραδινή αμπελοφιλοσοφία στο μπαλκόνι με φίλους και γείτονες, (πάλι με μπύρες - πίτσες κτλ) με θέα τους απέναντι να παίζουν τάβλι, το μπάρμπα με το σόβρακο που έχει μεταφέρει τη τηλεόραση στο μπαλκόνι,

- Αυγουστιάτικη Πανσέληνος στο Σούνιο. ( βραδινό μπάνιο- συνδιασμός ακαταμάχητος )


- Καλοκαιρινές συναυλίες σε Ο.Α.Κ.Α, Λυκαβητό, θέατρο βράχων, πέτρας, Άλσος Γαλατσίου.


(Εξάλλου στα νησιά, γίνεται πατείς με , πατώ σε, και θα πέσεις πάνω στους ίδιους που συναντάς κάθε πρωί όλο το χειμώνα στη Πανεπιστημίου. )
 
 

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Μια πρώτη απόπειρα...

Πειραματιζόμενη με το google για ώρα, νομίζω ότι κατόρθωσα (λαμβανομένης υπόψη και της παντελούς έλλειψης γνώσεων σε οτιδήποτε αφορά τη χρήση της τεχνολογίας) να δημιουργήσω αυτό τον ισότοπο. Μια πρώτη δειλή και αμήχανη απόπειρα να μοιραστώ με όποιον δεήσει να το επισκεφθεί , τις όποιες σκέψεις και ιδέες μου, να ανταλλάσσω σχόλια , απόψεις, να μου δοθεί και να δοθεί και στους φίλους μου ένα ''βήμα'' και μια δίοδος διαδικτυακής επικοινωνίας πέραν των social networks.

Η ιδέα μου ρθε ξαφνικά -out of the blue- που λένε και στο χωριό μου, και πολλοί από εσάς με ενθαρρύνατε. Η ενθάρρυνσή σας, ο αυθορμητισμός και ο ενθουσιασμός με οτιδήποτε καινούριο μου καρφωθεί στο μυαλό και φυσικά μια δόση ματαιοδοξίας που με διακατέχει ήταν νομίζω αρκετά . So... here it is !  .


( Επεξεργασία, εικόνες, βίντεο  γραφικά  παραπομπές κτλ..δεν ξέρω ακόμη πως γίνονται θα τα ανακαλύψω σιγά σιγά . αρκεστείτε προστοπαρόν σε αυτή την αρχάρια μορφή)

Καλή αρχή.. Καληνύχτα.